Jak poprawnie przygotować pliki do druku
fleksograficznego i cyfrowego.

Specyfika druku fleksograficznego różni się od bardziej popularnej techniki druku offsetowego. Druk fleksograficzny, tzw. druk rolowy, charakteryzuje się stosunkowo szybkim tempem odbijania polimerowych matryc na długich wstęgach
z materiałem. Co gwarantuje 100% powtarzalności kolorystycznej i sprawia, że wszystkie etykiety na roli są identyczne. Otrzymanie projektów na jednej wstędze znacznie ułatwia również sam proces etykietowania produktów. 

Aby przyśpieszyć proces wydruku, warto poświęcić chwilę na odpowiednie przygotowanie pliku do druku. Dzięki temu zaoszczędzisz swój czas i szybciej otrzymasz finalny produkt. Pamiętaj, że termin realizacji liczony jest od chwili zaakceptowania plików graficznych, dobrze przygotowane pliki znacznie przyspieszą naszą pracę. 

Najistotniejsze elementy przygotowania plików
do druku fleksograficznego

1. Format plików .AI .PDF

Specyfika druku fleksograficznego wymaga od nas ingerencji w plik graficzny i przerobienie jego warstw, np. przy poprawianiu zalewek czy masek. Dlatego potrzebujemy otwarty plik z zachowanymi warstwami, w którym łatwo będziemy mogli  się poruszać. Przygotowany plik powinien zostać zapisany w otwartym formacie, takim jak:

Pliki przygotowane w programie Adobe Illustrator, wer. CC 2019
zachowanymi warstwami i osadzonymi zdjęciami w pliku.

Pliki przygotowane w innych programach. Zapisane do formatu PDF w wersji 5.0 bądź wyższej z zachowanymi warstwami i możliwością edycji.



Druk cyfrowy - przygotowanie plików do druku cyfrowego nie jest, aż tak skomplikowane i nie wymaga, aż tyle uwagi co druk fleksograficzny, jednak dla przyspieszenie procesu druku przygotuj równie pliki w formacie .Ai bądź .PDF


Jeżeli nie posiadasz pliku w w/w formatach, prześlij go do nas w wersji, którą masz. Wykonamy zlecenie z przesłanego pliku, ale może mieć to wpływ na termin realizacji zlecenia.

2. Kolorystyka - CMYK

Kolory to jedna z bardziej istotnych kwestii w druku. Większość projektów przed wydrukiem widzimy wyłącznie na ekranie komputera. W zależności od jakości posiadanego sprzętu, projekt może wyglądać inaczej na różnych monitorach. Problem przenoszenia widocznych na ekranie kolorów na papier wynika z jednej zasadniczej różnicy – ekran jest czarny, rozświetlamy jego przestrzeń łącząc podstawowe barwy, czerwonej (R), zielonej (G) i niebieskiej (B). W ten sposób uzyskujemy pożądany kolor, im więcej światła, tym kolor będzie jaśniejszy. W maksymalnym momencie uzyskamy na ekranie czystą biel. Odwrotnie jest jednak w druku, gdzie zaczynamy od białego arkuszu papieru, który zadrukowujemy podstawowymi kolorami Cyjanem (C), Magentą (M), Żółtym (Y) i Czarnym (K). Im więcej farby, tym kolor jest ciemniejszy. 

Wszystkie kolory w CMYK

Pamiętaj o tym, aby pracować w przestrzeni barwnej CMYK. Zagwarantuje to dużo większe odzwierciedlenie kolorystyczne z tym co widzisz na ekranie. Nie gwarantuje to pełnego odbicia ekranu, ale z pewnością będzie to bliższe prawdy niż przy projektach RGB. 

CMYK
RGB

Tak może wyglądać różnica w automatycznym przekonwertowaniu plików RGB na CMYK. Ze względów technologicznych, nie ma możliwości pełnego odzwierciedlenia kolorystyki RGB w druku.



Druk cyfrowy - bez względu czy drukujemy w technologii cyfrowej czy fleksograficznej, aby wydruk odzwierciedlał projekt z ekranu komputera, musi zostać przygotowany w kolorystyce CMYK.


3. Czcionki

Projekty etykiet zawierają bardzo wiele opisów oraz tekstów. Często pisane są różnymi krojami pisma, dzielone w specjalny sposób z zachowaniem odpowiednich odległości i podziału miedzy znakami. Wszystko wygląda dobrze, kiedy pracujemy na swoim komputerze, otwarcie pliku w innym miejscu może spowodować, że plik będzie wyglądał zupełnie inaczej.

zamień czcionki na krzywe

Aby unikać takiego problemu – zamień wszystkie czcionki na krzywe. Dzięki temu pisany font zostanie zapisany jako obiekt geometryczny, który będzie tak samo widoczny na innych komputerach. 

tekst w jednym kolorze

Używanie kolorów CMYK przy niewielkich tekstach, może spowodować, że przez przesunięcie nakładanych warstw kolorystycznych, tekst będzie nieczytelny.  Aby uniknąć tego problemu, tekst powinien składać się z jednego koloru.  

minimalna grubość linii

Aby teksty i naniesione grafiki były wyraźne nie używaj linii cieńszych niż:

0,08 mm  z jednego koloru  
0,5 mm w kolorze złożonym
0,15 mm w kontrze z jednego koloru
0,8 mm w kontrze w kolorze złożonym

Druk cyfrowy - zawsze zmieniaj czcionki na krzywe, bez względu czy drukujesz cyfrowo czy w technologii fleksograficznej. Technologia druku cyfrowego pozwala nam na nadruk bardzo cienkich linii oraz bardzo niewielkich fontów, zaleca się jednak aby nie były one mniejsze niż 4 pkt. 

Uwaga! Pamiętaj, że po zmianie tekstu na krzywe nie będzie go można edytować.


4. Spady

Minimum 2 mm z każdej strony

Spady to obszar projektu, który zostanie odcięty przez wykrojnik. W miejscu, które zostanie przecięte musi znajdować się jednak grafika, aby nawet po delikatnym przesunięciu obraz nadal wyglądał estetycznie i miał nadrukowaną grafikę.

Druk cyfrowy - w tym przypadku technologia nie ma znaczenia, obojętne czy drukujemy cyfrowo czy fleksograficznie - spady zawsze są wymagane. Przy wykrajaniu etykiet zawsze część nadruku zostanie odcięta przez noże wykrojnika. 

Uwaga! Pamiętaj, że spady nie stanowią kompozycji obrazu. Ostateczny plik po konfekcji, będzie miał format netto, a spady zostaną odcięte.

5. Wykrojnik

nanieś linię wykrojnika na projekt

Projekty etykiet mają często różne kształty i wymiary. Dzięki technologii jesteśmy w stanie wyciąć każdy kształt w materiale, ale musimy wiedzieć w jakich relacjach do etykiety on się znajduje. 

Wykrojnik, niezależnie od kształtu, musi być wycentrowany na obszarze roboczym. 

Jeżeli chcesz nanieść wykrojnik na grafikę, musisz użyć koloru dodatkowego WYKROJNIK z atrybutem obiektu „ciemniej/darken”, najlepiej na osobnej warstwie.

Jeżeli Twoja etykieta jest niestandardowego kształtu, musisz nanieść linię wykrojnika na grafikę, uwzględniając powyższe warunki (centrowanie, kolor dodatkowy, ciemniej).

Nie musisz nanosić wykrojnika, jeżeli jest to wykrojnik standardowy w kształtach: prostokąt, kwadrat, koło, owal. 

Druk cyfrowy - nie nanoś wykrojnika jako grafiki w projekcie do druku cyfrowego. Oznacz go, jako kolor dodatkowy, albo zaznacz na osobnej warstwie. Pamiętaj również aby wyśrodkować plik w obszarze roboczym. 

6. Rozdzielczość zdjęć

rozdzielczość zdjęć - 300 dpi

Rozdzielczość to nic innego, jak gęstość nadrukowanych kolorowych kropek na materiale. Aby obraz był wyraźny i ostry, punkty muszą być gęsto zadrukowane. Projekty przygotowane do druku powinny być zapisane w rozdzielczości min. 300 dpi. W przeciwnym razie wydrukowany obraz może być niewyraźny i rozpikselowany. 

300 DPI
72 DPI

Przesuń suwakiem w prawo bądź w lewo, aby zobaczyć realną różnicę między rozdzielczością DPI pliku. Po prawej stronie plik przygotowany do druku w rozdzielczości 300 dpi, po lewej stronie plik w niskiej rozdzielczości nie nadający się do druku. 

Druk cyfrowy - rozdzielczość w druku zawsze powinna być zachowana na poziomie 300 dpi.

Uwaga! Przedstawiony przykład jest odwzorowaniem niskiej rozdzielczości pliku w druku. Pliki o niskiej rozdzielczości na ekranie nie muszą tak wyglądać. Różnica może być wręcz niezauważalna na komputerze, dopiero przy wydruku możemy sie rozczarować.


7. Maski i kolor dodatkowy

Podczas przygotowania plików do druku, często spotykamy się z tzw. maskami i kolorem dodatkowym. Tworzymy je, aby zaznaczyć miejsca w grafice, które chcemy dodatkowo zakryć lakierem, bądź innym kolorem farby.
To bardzo istotne w momencie, gdy drukujemy na niestandardowych podkładach o innych kolorach np. srebrnym albo transparentnym. Naniesione farby mogą finalnie wyglądać inaczej niż projekt w komputerze, dlatego stosujemy białą aple, czyli podbicie białą farbą. Taki poddruk możemy zastosować po całości, ale częściej robimy to wybiórczo, aby pokazać również walory samego surowca. Tak jest w przypadku srebrnych foli Rainbow, gdzie po pojedynczym zadruku uzyskujemy mieniący się kolor, a w miejscu położenia białej apli standardowy nadruk.
Jak poprawnie przygotować maskę koloru dodatkowego.

1. Ustaw „kolor dodatkowy” w programie. Nadaj mu nazwę white1.

Illustrator

Okno > Próbki > Nowa próbka > wpisz nazwę white1 > Typ koloru zmień na Kolor dodatkowy > wprowadź wartości CMYK

2. Następnie „kolorem dodatkowym” wypełnij wszystkie elementy, które mają zostać podbite w druku. Nadaj im atrybut „Ciemniej/Darken”.

3. Unikamy ustawiania atrybutu „Nadruk wypełnienia”, bo niestety pdf nie wyświetla go prawidłowo, a niektóre programy ripujące usuwają go z zasady.
Illustrator

Okno > Wygląd > Krycie > Ciemniej/Mnożenie

UE

ETICOD sp. z o.o.

ul. Grzegorzka 21, 40-309 Katowice – Poland
NIP 627 266 37 23  |  KRS 000321577  |  REGON 241087158

regulamin   |   polityka prywatności   |   RODO   |   ®copyright ETICOD sp. z o.o.